BLOGGER TEMPLATES - TWITTER BACKGROUNDS

..ΚΙ ΟΜΩΣ ΕΙΜΑΙ ΑΚΟΜΑ ΕΔΩ...

...αν δεις την ψυχη μου να τρεχει με ματωμενα γονατα κοντα σου, μην τρομαξεις...
Δεν ειναι τιποτα καλε.Απο το παιχνιδι ειναι....
Ολα τ'απογευματα της ζησης μου τα περασα παιζοντας κυνηγητο με τα ονειρα μου...

Αλκυονη Παπαδακη

Δευτέρα 2 Μαρτίου 2015

Ουφ..και υπομονη...


Τικ...τακ...τικ...τακ
Ρολοι ειναι αυτο και οχι η καρδια μου..
Εκεινη χτυπαει αργα, ισα που ακουγεται..αληθεια χτυπαει?
Μα μολις πριν απο μια ωρα ηταν 02:27 και τωρα δειχνει 02:30. Ποσο αργα και βασανιστικα κυλαει η ωρα οταν θες να τρεξει...
Σιγα σιγα πηγαινω στην κουζινα για να μην ξυπνησω κανεναν..
Πολλες οι επιλογες...
Χαμομηλι..καφες..κρασι κοκκινο ημιγλυκο (μεγαλη εξαρτηση)...γαλα με μελι ή εκεινο το μικρο σαν τη φακη χαπακι που θα με κοιμισει σε λιγοτερο απο 10'...?
Α,μπα οχι..με τιποτα..
Κρασακι τελικα, κουβερτουλα τυλιγμενη σαν κουκουλι και βεραντα..
Κι εχω μια βεραντα,ολα τα ευρω του κοσμου, εχει μια υπεροχη θεα..
Την θαλασσα μπροστα και τον χιονισμενο Ομαλο απο το δεξια..
Α, ειδικα αυτη η βραδια εχει και φεγγαρι..
Γεμιζει ακομα αλλα εστω κι ετσι..Μαγεια...
Τς τς τς..Ρομαντζουκλα παιδιωθεν..
Επιστροφη στο τωρα...
Σας εχω ξαναμιλησει για αυτη την εκνευριστικη φωνη που εμφανιζεται απο το πουθενα και με ταραζει..?
Νατη παλι.
-Τι σε κραταει ξυπνια, γιατι δε μπορεις να κοιμηθεις, τοις πταιει..?
-Να, σκεφτομουν.
-Να και κατι ευχαριστο, σκεφτεσαι κι ολας εννιοτε (δε με συμπαθει η φωνη, το βλεπετε κι εσεις ετσι..)
Και τι σκεφτοσουν?
-Το παιδι..
-Ποιο παιδι, το μεγαλο ή το μικρο?
-Το μεγαλο μωρε, που ετοιμαζεται για τις Πανελληνιες και τα σκαμπανεβασματα στην ψυχολογια της κοντευουν να με τρελανουν..
-Μα απομενουν ακομα μηνες για τις εξετασεις, οκ, δεν θα ειναι ευκολη η διαδικασια αλλα η πρωτη θα ειναι ή η τελευταια..
-Φωνη, αει παρατα με..τι ξερεις εσυ.Εχεις ιδεα ποσο ευαισθητο παιδι ειναι, οτι δεν αντεχει τις αποτυχιες, ξερεις ποσες φορες την ακουσα να κλαιει κρυφα για την περιπτωση της αποτυχιας..?
Ουφ..ουφ..ουυυυυυυυυυυυυφ
-Πφ, αλλος παιδι δεν εκανε μονο η Μαριω το Γιαννη...Κουκουβαγια...
Ενα τιναγμα του κεφαλιου και τσουπ..παει η φωνη..
"Δε μπορει μωρε, κακως εχει τοσο αγχος..Αφου διαβαζει, οι γνωσεις τρεχουν μεσα στο μυαλουδακι της αλλα δε μπορει να της βαλει σε ταξη, ναι μωρε..φταιει που ειναι και φιλοτιμη και σκεφτεται μην παν χαμενα και τα λεφτα του φροντιστηριου.. ναι μωρε..."
Κανει κρυο..
Κι εχει και μια ησυχια....
Το χωριο κοιμαται...τα παιδια κοιμουνται...
Μαζευουν δυναμεις να δεις...
Παμε για υπνο Κατερινα..?
Παμε να ονειρευτουμε...
Ασε τις σκεψεις..
Κρατα τα αισθηματα και..
ΘΑ ΤΗΝ ΒΡΟΥΜΕ ΤΗΝ ΑΚΡΗ..ΘΑ ΔΕΙΣ....


-

2 Αγγιγματα:

Fleur είπε...

Να δίνεις δύναμη και κουράγιο στην μικρή.
Έχω δώσει 2 φορές Πανελλήνιες και δεν ήταν κάτι τόσο τραγικό. Φυσικά η 1η αποτυχία με είχε κάνει κομμάτια,αλλά είναι μέχρι να βάλεις πείσμα και στόχο.
Πες της πως ότι θες,άμα το θες πολύ,θα το πετύχεις. Και εαν πάλι όχι..."Δεν είναι Κηφισίας ο μόνος δρόμος για να φτάσεις Σύνταγμα" λέει η αγαπημένη Έλενα Ακρίτα.

Καλή συνέχεια! :)

Kατερινιώ Αυτουνάκη είπε...

Fleur ...αργησα να απαντησω αλλα μολις τωρα ειδα το σχολιο σου..Ευχομαι καταρχην καλο μηνα..
Ελπιζω το πεισμα σου να βρηκε το στοχο του και να πραγματποιεις τα ονειρα σου κατι που ευχομαι και για την πρωτοτοκη μου..ουφ..
Κι αν δεν παμε απο Κηφησιας, θα παμε σιγουρα...
Καλη συνεχεια σε οτι κι αν κανεις και σε ευχαριστω για το περασμα..!