BLOGGER TEMPLATES - TWITTER BACKGROUNDS

..ΚΙ ΟΜΩΣ ΕΙΜΑΙ ΑΚΟΜΑ ΕΔΩ...

...αν δεις την ψυχη μου να τρεχει με ματωμενα γονατα κοντα σου, μην τρομαξεις...
Δεν ειναι τιποτα καλε.Απο το παιχνιδι ειναι....
Ολα τ'απογευματα της ζησης μου τα περασα παιζοντας κυνηγητο με τα ονειρα μου...

Αλκυονη Παπαδακη

Σάββατο 13 Φεβρουαρίου 2016

Η "μαχη" των Κρητων


Ο Μιχαλιος καθόταν στο πεζοδρομιο με σκυμενο το κεφαλι βαστωνας τη μαγκουρα του συλλογιζομενος την καταντια του..
Απο το κεφαλι του κατεβαινε ενα αιματινο ρυακι αλλα ο ιδιος δεν το ειχε καταλαβει μεχρι που εφτασε στο ματι του
και θολωσε το βλεμμα του..
Απλωσε το χερι να το αγγιξει και το ξαναφερε μπροστα...
Αιμα..
Αιμα που το προκαλεσε το γκλοπ του αστυνομικου που αμυνομενος μπροστα στην κατσουνα που χτυπαγε οπου βρει σηκωσε την ασπιδα του για να προστετευτει ανταποδιδοντας τα χτυπηματα ριχοντας οπου και σε οποιον βρει..
Και τα βλεμματα διασταυρωθηκαν.
Κανεις οπο ολους αυτους που ανεβηκαν απο την Κρητη κι απο ολη την υπολοιπη Ελλαδα δεν ηρθε με σκοπο να χτυπησει ή να χτυπηθει. Ηρθαν -καποιοι μαλιστα και με δανεικα λεφτα για τα εισιτηρια- παρατωντας οικογενειες και παιδια με τα χερια σκαμενα απο τις αγροτικες δουλειες να διαμαρτυρηθουν για τα αβασταχτα σκληρα μετρα που θελει να επιβαλλει η κυβερνηση.
Τα πραγματα ξεφυγαν κι αρχισε ο χαμος.. Το κακο δεν θελει πολυ για να ξεσκασει κι οταν μιλαει ο θυμος τα παντα γινονται ευκολα..
Ο επικεφαλης των ΜΑΤ φωναζε "ΚΑΝΤΕ ΠΙΣΩ" για να παρει την απαντηση "Ζιαντα μωρε να κανουμε πισω, πετα την ασπιδα και το κρανος σου κι ελα μαζι μας. Αυριο εσυ θα εισαι στη θεση μου, αυριο το δικο σου το κοπέλι θα πειναει και η δικια σου η μανα θα ποθανει γιατι δε θα εχεις να τσι πληρωσεις τα φαρμακα, ΠΕΤΑ ΤΗΝ ΑΣΠΙΔΑ ΚΙ ΕΛΑ ΜΑΖΙ ΜΑΣ"
Η ασφαλεια του Δημοσιου;
Η ανασφαλεια του αυριο;
Δεν την πεταξε γιατι ετσι ορκιστηκε, οτι θα διαφυλλάτει το δημοσιο συμφερον και θα προστατευει τον πολιτη.
Η οργη ξεχειλισε κι αρχισαν να ξυλωνονται τα πεζοδρομια, να γινονται πετρες και να εκσφενδονιζονται στα τζαμια του Υπουργειου Αγροτικης Αναπτυξης, τα ΜΑΤ να παρατασσονται μπροστα στην εισοδο του Υπουργειου και να πετουν καπνογονα,κροτου λαμψης για να "σπασουν" το αγανακτισμενο πληθος των αγροτων που μανησε χειροτερα και σηκωσε ψηλα το μονο οπλο που ειχε, τα χερια και την κατσουνα των προγονων του.
Ο Μιχαλιος μπροστα μπροστα φωναζε "Σιμωστε αδερφια, σιμωστε..Ολοι το ιδιο θεμε, ας μην πεθανουμε απο την πεινα χωρις αγωνα" Κι εριχνε με την μαγκουρα του πανω στην ασπιδα μεχρι που ενιωσε τον πονο στο κεφαλι και γυρισε να δει ποιος τον χτυπησε..
Και το αιμα μιλησε...
Ο Μιχαλης, ο γυιος της θειας Στελλας και πρωτοξαδερφος του -ακομα θυμοταν το γλεντι που κανανε οταν περασε ο μικρος στην αστυνομια-
ηταν αυτος που υπερασπιζοταν τον κο Υπουργο απο το μαινομενο πληθος των αγροτων..
Ο Μιχαλιος ήταν αυτος που υπερασπιζονταν το βιος και τον κοπο των μαναδων του και των παιδιων τους...

"Αδερφος εναντιον αδερφου"...