BLOGGER TEMPLATES - TWITTER BACKGROUNDS

..ΚΙ ΟΜΩΣ ΕΙΜΑΙ ΑΚΟΜΑ ΕΔΩ...

...αν δεις την ψυχη μου να τρεχει με ματωμενα γονατα κοντα σου, μην τρομαξεις...
Δεν ειναι τιποτα καλε.Απο το παιχνιδι ειναι....
Ολα τ'απογευματα της ζησης μου τα περασα παιζοντας κυνηγητο με τα ονειρα μου...

Αλκυονη Παπαδακη

Τρίτη 16 Νοεμβρίου 2010


Μανουυυυυυλα μου.... Τι μαρτύριο ειναι αυτο καθε μέρα, κααααααθε εβδομαδα..Ξεκιναει Δευτερα πρωι και τελειωνει Παρασκευή μεσημέρι.. που αναγκαστικα για να παω στη δουλεια μου θα πρεπει να χρησιμοποιησω το ΜΕΤΡΟ..Ωραιο μεσον..δε λεω, ταχυτατο και εξυπηρετικοτατο..σε παει απο τη μια ακρη της πολης στην αλλη σε χρονο ντετε..ομως.. τις ωρες αιχμης ειναι να κλαις..Το τι ακουν τα αυτακια μου καθε πρωι ειναι για γελια και για κλαμματα..Ανθρωποι ολων των φυλων στριμωγμενοι σαν σαρδελες μεσα σε κονσερβοκουτι και ανακατες τοσες μυρωδιες που σου φερνουν μια ταραχη στο στομαχι..Η κυρια μπροστα φοραει ενα πανακριβο αρωμα...μμμμμμ...ο κυριος στα δεξια παλι εχει ξεχασει τι θα μπει "ντουζ"...τι θα πει πλενομαι..μπλιαξ....Κι ακους απο το βαθος..
"Ανοιξτε κυριε το παραθυρο, θα σκασουμε εδω μεσα".. κι ανοιγει το παραθυρο και μπαινει εκεινο το ανακουφιστικο αερακι που χαλαει κομμωσεις και στραβομουτσουνιαζουν οι κυριες που δυστυχως ειναι αδυνατο να μετακινηθουν για να περισωσουν την ακριβοπληρωμενη κομη και περιοριζονται απλως στο να ξεφυσανε....
Τι ασφυκτικα που ειναι εκει μεσα...Μπρρρρρρρρρρρ...
Και να ταν μονο αυτο...
Οοοοοοοοοοοοοχι...εχει κι αλλο.. Εκει που οι σαρδελοποιημενοι επιβατες επιτελους καταφεραμε να βολευτουμε σταματει το ΜΕΤΡΟ στην επομενη σταση... η αποβαθρα μοιαζει ετοιμη να βουλιαξει απο τον κοσμο ενω στο βαγονι μας δεν πεφτει ουτε καρφιτσα, κι ακουω την εκνευριστικη φωνη ενος αλλου κυριου φανερα εκνευρισμενου να προκαλει..
"Ελα μανταμ...(ΜΑΝΤΑΜ...ακου μανταμ..) προχωρειστε στο διαδρομο, καντε ενα βηματακι να χωρεσουμε κι εμεις, ολοι στη δουλεια μας θελουμε να παμε.."
Προς τα που να το κανω το βηματακι κυριε..? Να ανεβω στην πλατη του μπροστινου μου ήα να κατσω στα ποδια του τυχερου κυριου που βρηκε θεση απο την αφετηρια..?
Ελεος...Ημαρτον...Λυπηθειτε με...
Καθε φορα που φτανω στον προορισμο μου νιωθω απιστευτα τυχερη που εφυγα με το νυχι του ποδιου μου στη θεση του, το πορτοφολι μεσα στην τσαντα μου κι ας ειμαι ιδρωμενη λες και εσκαβα...
Ααααααχ ΕΛΛΑΣ το μεγαλειο σου...!!!!

Παρασκευή 12 Νοεμβρίου 2010

Υγρα Νηματα....

Βρεχει....
Τι μερα κι αυτη...οι αορατες βρυσες τ'ουρανου εχουν ανοιξει απο το πρωι και το νερο ξεπλενει δρομους, αυτοκινητα, συνειδησεις, αμαρτιες....
Η ατμοσφαιρα γκριζα και θλιμμενη και οι ανθρωποι κακοκεφοι..Γιατι μωρε..? Ωραια ειναι η βροχη...Ειχα τη χαρα να τη δω απο τον 6ο οροφο που στεγαζεται το γραφειο.. Βροντες και κεραυνοι εσκιζαν τον ουρανο και οι σταγονες χτυπουσαν αλλοτε δυνατα κι αλλοτε πιο διακριτικα το τζαμι μου σχηματιζοντας νερενια αυλακια..Ποσα δεν αφησα να κυλησουν με τα αυλακια... ποσα κρατησα παλι μεσα μου δινοντας μια ευκαιρια σε μενα και στα λαθη μου να μην πασασυρθουν..Αλλη μια..αλλη μια ευκαιρια μεχρι την επομενη βροχη..
..και η βροχη συνεχιζεται, στον ιδιο μονοτονο ρυθμο. Υγρα νηματα συνδεουν ουρανο και γη..Σπιτι πλεον κοιταω απο το παραθυρο μου τα σκυθρωπα συνεφα κι αφηνομαι στη μελαγχολικη μου διαθεση..αυτος ο ηχος της βροχης χαιδευει τα αυτια μου..βυθιζει τα παντα στην ηρεμια και τη ναρκωση...και ποσο βολικη ειναι η ναρκωση καποιες φορες...

Πέμπτη 11 Νοεμβρίου 2010

Ας πουμε αληθειες...

....κι οποιος θελει τις ακουει...αλλιως καπελο του...!!!!!



Πόσο κλέφτες γίνονται οι άνθρωποι, όταν διεκδικούν μερτικό από την ψυχή σου....

Πόσο ψεύτες, όταν σου ζητούν να γυρίσεις πίσω εκείνα που δε σου έδωσαν ποτέ...

Πόσο μαλάκες, όταν νομίζουν ότι πίστεψες πως έρχονται μαζί σου για να μοιραστούν ένα όνειρο....

Αφού ο σκοπός ήταν το πλιάτσικο.Και το 'ξερες.....

Εντάξει....Έκανες πως δεν καταλάβαινες, γιατί έτσι βόλευε τη φαντασίωσή σου.

Καπέλο σου....

Κι αν το γουστάρεις με φτερό, ακόμα καλύτερα....

Μην καταντήσεις όμως ποτέ τόσο αφελής να πιστέψεις πως κάποιος από αυτούς...Έστω κάποτε...

Θα σε δικαιώσει...

Αλκυόνη Παπαδάκη- "Βαρκάρισσα της χίμαιρας"

..αχ θαλασσα μου....



..εκλογων συνεχεια και για 2η φορα τα σχολεια κλειστα, που θα πει τετραημερο αποδρασης. Κερδισα το σημερινό απόγευμα και πηρα τις αγαπες μου και φυγαμε..Προορισμος το εξοχικο, καπου κοντα σε μια αλλη μεγαλη αγαπη..τη θαλασσα φυσικα..!!! Αυτη που ολο το χειμωνα κραταω κλεισμενη στην ψυχη μου και γινονται πιο υποφερτες οι κρυες και μουντες μερες του χειμωνα..
Δεν ειχε νυχτωσει ακομα και το ησυχαστηριο μου ηταν ο ιδανικος τοπος για αποτοξινωση.. Επικρατουσε απολυτη γαληνη και το μονο που ακουγες ηταν ο παφλασμος των κυματων... Αφησα το βλεμμα μου να σεργιανισει στα βουνα της Ευβοιας και σταθηκε αρκετα σε μια ψαροβαρκα που ταραξε για λιγο την ηρεμη ατμοσφαιρα...Τι ομορφια αληθεια...σαν ονειρο... Δεν ηθελα να φυγω...ξεχαστηκα..δεν ειχα υποχρεωσεις, δεν ειχα προβληματα..καθαρισα το μυαλο μου απο ολες τις ασχημες σκεψεις...Μαγεια..σκετη μαγεια...
Οι κοιλιτσες αρχισαν να γουργουριζουν κι επρεπε να παρουμε το δρομο της επιστροφης... Εθεσα εναν ορο, να δουμε το ηλιοβασιλεμα και μετα...και το ειδαμε...εχω και πειστηρια...