BLOGGER TEMPLATES - TWITTER BACKGROUNDS

..ΚΙ ΟΜΩΣ ΕΙΜΑΙ ΑΚΟΜΑ ΕΔΩ...

...αν δεις την ψυχη μου να τρεχει με ματωμενα γονατα κοντα σου, μην τρομαξεις...
Δεν ειναι τιποτα καλε.Απο το παιχνιδι ειναι....
Ολα τ'απογευματα της ζησης μου τα περασα παιζοντας κυνηγητο με τα ονειρα μου...

Αλκυονη Παπαδακη

Δευτέρα 30 Δεκεμβρίου 2013

..να τα πω...?



Πριν ο ηλιος δυσει για τη χρονια που περναει..
Πριν η αναμνησεις χαθουν...
Πριν τα τηλεφωνικα δικτυα μπλοκαρουν..
Πριν μεθυσω και ξεχασω (παλι) το κωδικο στο μπλοκακι μου...
Πριν εξαφανιστω γιατι η Τροικανοι θα μου κοψουν + το ιντερνετ...
ΑΣ ΠΡΟΛΑΒΩ..να σας ευχηθω...
"Οσες φορες ακουστηκε η λεξη ΚΡΙΣΗ φετος τοσες χαρες να ερθουνε
αυτο το νεο ετος"...
ΧΡΟΝΙΑ σας ΠΟΛΛΑ...ΧΡΟΝΙΑ ΚΑΛΑ....

Υ.Γ...και που ειστε....ΧΑΜΟΓΕΛΑΤΕ..εστω και με το ζορι..!!

Κυριακή 1 Δεκεμβρίου 2013

..ΚΙ ΟΜΩΣ ΓΙΝΕΤΑΙ...


......μια τυχαία συνάντηση…

Πρωταγωνιστές;
Δύο άνθρωποι, μέλη της ελληνικής καθημερινότητας, μελη ομως και του διαδικτυακου κοσμου...
Τρεχα γυρευε δηλαδη...
Σα να ψαχνεις ψυλλο στα αχυρα μεχρι να βρεις τον ενα ή τη μια που θα αξιζει να εισβαλει στη ζωη σου
με το ρολο που θα επιλεξετε αμφοτεροι....
Ο ένας στην μια ακρη της Ελλαδος...ο άλλος οικογενειάρχης από αυτούς τους ψημένους στη δουλειά,
από αυτούς που δεν έχεις παρά να σεβαστείς, από αυτούς που συναντάς καθημερινά σε κάποια διάβαση
οι οποίοι δεν μιλάνε πολυ μέχρι να έρθει η σωστή στιγμή και συγκυρία…!
Και αυτή η στιγμη ήρθε…
Περιεργα..ξαφνικα...σαν απο το πουθενα βρεθηκε ενας 3ος ανθρωπος να τους "συστησει" ξανα...
Και αυτη ηταν η αρχη...
Καλησπερα σου Λ.
Καλησπερα και σε σενα Α.
.....κι αυτο ηταν....μερικα like..μερικες καλημεροκαλησπερες ομως κοιτα να δεις που οι αναρτησεις του
καθενος μας τελικα στο φατσοτευτερο και στη μπλοκοσφαιρα δειχνουν ενα μεγαλο ποσοστο του χαρακτηρα μας..
Θαυμασμος...ηταν δεν ηταν δικα του αυτα που ανεβαζε και μονο που τα υποστηριζε...ΘΑΥΜΑΣΜΟΣ..!!
Α, μπα..εδω το πραγμα σοβαρευει...
Πρεπει τετοιους ανθρωπους να τους "ενταξεις" στην καθημερινοτητα και στη ζωη σου γιατι κατι εχεις να παρεις,
κατι εχεις να δωσεις και ειναι κριμα να δειλιασεις...
Τολμησα....και ΝΑΙ γνωριστηκαμε καλυτερα..
Τολμησα..και ΝΑΙ ειναι σημερα μερος της καθημερινοτητας μου..
Τολμησα...και ΝΑΙ δε μετανιωσα ποτε για την επιλογη μου...
Σ'ευχαριστω..που περπατας διπλα μου..!!!

Πέμπτη 28 Νοεμβρίου 2013

..κάτι ξέρεις... κάτι ξέρω...

Aναβω τσιγαρο..
Κανω διαλειμμα, ακουω το τραγουδι κι αρχιζω να μετραω την παρουσια σου μεσα απο τις στιγμες...
Λιγες... πολλες...εχει σημασια...?
Δεν ξερεις τι να πεις..χανεσαι σε σκεψεις, τι ειναι λαθος, τι σωστο για ποιανου την ηθικη..?
♪•*"*•..•*"*•♪♫•✿♥
Αν ήθελα να είμαι στη σκέψη σου
αν ήθελα να είμαι στα όνειρά σου
από την καρδιά σου έπρεπε να μπω
κι όχι από την πόρτα του μυαλού σου...

L(¨`·.·´¨)
O`·.¸(¨`·.·´¨)
V¨`·.·´¨)¸.·´
E`·.¸.·´ இڿڰۣ-ڰۣ—



L(¨`·.·´¨)
O`·.¸(¨`·.·´¨)
V¨`·.·´¨)¸.·´
E`·.¸.·´ இڿڰۣ-ڰۣ—


Πόσα βράδια αξημέρωτα...πόσα δάκρυα με το αυτί κολλημένο,μην χάσω κανένα συναίσθημα...
..η μαγεία έφυγε μα τα ονειρα δεν εμειναν ονειρα...

Προσπαθω....


...μονο ένας Θεος ξέρει ποσο προσπαθώ να ελεγξω τα νευρα μου...το θυμο μου..την αγανακτηση μου... Τελικα αλλο ειναι το θελω..αλλο το μπορω... Πρωινο Πεμπτης... Πολυ πρωινο ξυπνημα, χωρις λογο...τελειωσαν τα ονειρα και η λογικη εδωσε την εντολη..ΞΥΠΝΑ..!! Αντε να πας κοντρα τωρα στο 1+1=2.... Πολυ θα ηθελα 1+1 να μας κανει 1.... Οταν ημουν μικρη απορουσα με τη γιαγια μου και τον παππου μου που τσακωνοντουσαν για ψυλλου πηδημα...και μετα γελουσαν... Γιατι το φαι δεν ειχε αλατι...γιατι ο κιμας δεν ειναι χοντροκομμενος...γιατι ο παππους ξαναβαλε το μπουκαλι μισογεματο στο ψυγειο...Τοτε δεν μπορουσα να καταλαβω τι θα πει ΜΑΖΙ..αυτο θα πει μαζι...οι μικρες μας διαφορες να μας φερνουν πιο κοντα...να με κανεις να γελασω οταν δεν θα εχει αλλο καφε στο βαζο λεγοντας μου.."επιτηδες τον ηπια για να μπορεσω να σε παω στην καφετερια να δουν ολοι ποσο ομορφη γυναικα εχω"...Ετσι ελεγε ο παππους μου..!! Σημερα στα 42 μου μπορω να καταλαβω αυτες τις μικρες λεπτομερειες και να τις ζηλευω..!!! Αγνοι..απλοι ανθρωποι, μεσα στο μοχθο καθημερινα για να βγει ενα μεροκαματο κι ομως τοσο αγαπημενοι..!! Τι νοσταλγια με επιασε σημερα..μυρισα τις τηγανιτες της γιαγιας, η βροχη μου θυμισε τους κεφτεδες απο λασπη που εκανα παιδι με τις φιλεναδες μου, μυρωδια φρεσκοκομμενου καφε ηρθε στα ρουθουνια μου και πεθυμησα εναν βαρυ γλυκο..!! Αντ' αυτου..κλειδωθηκα στο γραφειο κι επαιξα με το χαρτι και το μολυβι... Που ημουν... Που ειμαι... Που θελω να παω... Που τελικα θα παω... ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑ: (ποσες φορες θα καταληξω στο ιδιο αραγε) ΞΕΧΝΑ ΟΤΙ ΠΕΡΑΣΕ..ΞΕΚΙΝΑ ΠΑΛΙ ΑΠΟ ΤΗΝ ΑΡΧΗ.. Υ.Γ 1...καθε μα καθε φορα που καταληγω εδω..ενας στιχος μου ερχεται στο μυαλο... "..μοναχος βρες την ακρη της κλωστης..κι αν εισαι τυχερος ξεκινα παλι.." Υ.Γ 2...ασυναρτησιες ελαβον ΤΕΛΟΣ...να ευχεστα να αργησω να ξαναρθω..!! Την αγαπη μου mutual friend's ♥

Τρίτη 6 Αυγούστου 2013

..χωρις σχολια...!!!


Τετάρτη 31 Ιουλίου 2013

Οταν εκλαψε ο Αγγελος....






_____❤❤❤______ ❤❤❤ . • °✿
____❤_____❤__❤_____❤... ✿
____❤_______❤_______❤ ✿✿•
_____❤______________❤....✿
______❤____________❤¸.•*✿*✿
_______❤__________❤•*´✿ ●* • ° ✿
_________❤______❤¸. *✿.•
___________❤__❤.•✿ ✿ * ✿•*
_____________❤✿.•*✿,•*✿
* . • ° ✿.•*✿ . • ✿•* ✿.•*✿ • °✿.•*✿ Γεμάτα τα μικρά στρογγυλά τραπεζάκια μέσα και έξω από το καφενείο, γεμάτα από βιαστικούς πελάτες που έρχονται έτσι στα γρήγορα έναν καφέ να πιουν, να στυλωθεί η ψυχή τους, και μετά να ξαναπάνε απέναντι, δίπλα να σταθούν στο δικό τους άνθρωπο, δίπλα ή καλύτερα ένα να γίνουν με τον πόνο και την ανημπόρια, που κατάληψη έχουν κάνει σε όλα τα πατώματα, σε όλα τα δωμάτια του μεγάλου νοσοκομείου και έχουν ποτίσει θαρρείς ολόκληρο το τεράστιο οικοδόμημα. Ένα καφεδάκι, μια-μια η ρουφηξιά αλλά η σκέψη είναι εκεί, και τα πόδια χορεύουν σαν να βιάζονται να πάνε πάλι κοντά σε αγαπημένο άρρωστο. —Κάτσε εδώ, καλά είναι, τι καφέ θες να πάω να φέρω. Σε λίγο γύρισε με το δισκάκι, δυο νεράκια και δυο καφεδάκια. Λίγα τα λόγια τους αλλά φανέρωναν την έντασή τους, την έγνοια και την ανησυχία τους. Μια φωνή έκανε και τους δυο να γυρίσουν το κεφάλι. —Με λένε Άγγελο και, αν επιτρέπετε, θα ήθελα να καθίσω μαζί σας. Βουβά δόθηκε η άδεια και ο Άγγελος έσυρε την καρέκλα του και κάθισε κοντά τους με τους ώμους γερμένους, όχι τόσο από τα χρόνια όσο από τον πόνο που κουβάλαγε μέσα του. —Επάνω η Ελένη μου πεθαίνει. Πονάει, πεθαίνει. Όλα έγιναν ξαφνικά. Πονάω μου είπε εδώ. Στη θάλασσα ήμασταν. Οι εξετάσεις έδειξαν καρκίνο στο πάγκρεας. Οι γιατροί μου είπαν να την ξεγράψω. Έτσι ξαφνικά, όλα, σε ενάμιση μήνα. —Ο Θεός να σας δίνει δύναμη, το καλύτερο να γίνει. —Ποιος Θεός; Τίποτα δεν υπάρχει, ούτε Θεός ούτε διάβολος. Τι μου λες τώρα; Τίποτα, τίποτα. Χήρα η Αδριανούλα, η κόρη μου και με ένα κάρο αρρώστιες. Εμείς μεγαλώνουμε τη Γιωργίτσα, τη εγγονούλα μας. Τι θα κάνω τώρα; Τι θα κάνω; Ένα φίλο είχα κολλητό 35 χρόνια και τώρα που πλούτισε με πούλησε, ούτε να τη δει δεν ήρθε. Φοβάται μήπως του ζητήσω λεφτά. Σκατά, τίποτα δεν υπάρχει… Και ξεστόμισε βλαστήμιες ο Άγγελος, βλαστήμιες φοβερές. Και ανατρίχιασαν όλοι, όσοι τις άκουσαν. Βλαστημούσε Θεό και Αγίους, τη ζωή του την ίδια. Το πρόσωπό του άγριο γεμάτο θυμό, τα χείλια του πανιασμένα το χρώμα του προσώπου του κατακίτρινο και πελιδνό. Την είδα να απλώνει το χέρι της και τρυφερά να κρατάει το δικό του, λες και τον γνώριζε χρόνια. —Μη βλαστημάς Άγγελε, μη, σε παρακαλώ. Άκουσέ με, κοίταξέ με στα μάτια και άκουσέ με. Μην τα βάζεις με το Θεό. Φαίνεσαι καλός και έξυπνος άνθρωπος. —Αν υπάρχει, είναι κακός. Αν ήταν καλός, δε θα είχε φτιάξει έτσι τα πράγματα. —Άγγελε, σκέψου, πόσο καλά τα έχει φτιάξει. Έφτιαξε τον κόσμο μας όμορφο, αλλά ασχήμια τον γεμίσαμε. Σκέψου ποιος φταίει, σκέψου ποιος μολύνει, ποιος χαλάει του Θεού την πλάση. Ποιος φαρμάκωσε τα τρόφιμα, ποιος τα μετάλλαξε, ποιος πείραξε τα φάρμακα. Εμείς Άγγελε, εμείς καταστρέφουμε τα πάντα. Εμείς κάνουμε τους πολέμους και αδιάκριτα σκορπάμε το θάνατο. Εμείς σκορπάμε την ορφάνια. Εμείς αδειάζουμε τις αγκαλιές των μανάδων. Εμείς γεμίσαμε όλων των ειδών τους καρκίνους τον κόσμο. Εμείς ευθυνόμαστε για εκατομμύρια θανάτους από πείνα, δίψα και αρρώστιες. Άγγελε, μην τα βάζεις με το Θεό. Μην αρνιέσαι τον Πατέρα σου και ορφανεύεις, τώρα που περισσότερο από ποτέ Τον χρειάζεσαι.

—Ξέρεις σε πόσα μοναστήρια πήγα, πόσα τάματα έχω κάνει; Είπε αυτός και η φωνή του είχε μαλακώσει. Το πρόσωπό του ημέρευε. —Δε μας χρωστάει ο Θεός. Εμείς χρωστάμε σ’ Αυτόν και στους εαυτούς μας. Είσαι έξυπνος άνθρωπος, μπορείς να καταλάβεις. Σήκωσε ψηλά τα μάτια σου, κοίτα Επάνω. Εκεί θα βρεις δύναμη και παρηγοριά. Θα προσευχόμαστε για σένα, την Ελένη σου την Αδριανή και τη Γιωργίτσα σας. Στο υπόσχομαι. Το κυρτό του σώμα ίσιωσε, κάλυψε τα μάτια με τα χέρια του και ψιθύρισε ένα ευχαριστώ. Χωρίς να χαιρετίσει κίνησε να πάει απέναντι, να σταθεί κοντά στην Ελένη του, με βήμα πιο σταθερό κι ας άκουγαν όλοι το λυγμό του. Γιατί, όταν ο Άγγελος ίσιωσε το κορμί του και κοίταξε ψηλά, έκλαψε. Σημείωση: Τα πρόσωπα και η σκηνή είναι πέρα για πέρα αληθινά..

Αυγουστος..κι η Ελλαδα μαγεια..!!

Ε, ψιτ.....καλο μου φιλαρακι... Ξερω οτι εχεις καιρο να με "δεις".. Ειμαι καλα ομως..γι αυτο...!! Πέρασα να σου αφησω ευχη για το μηνα που ερχεται.. Αχ..Αυγουστε καλε μου μηνα να σουν δυο φορες το χρονο.. Λοιπόν ακου τι θα κανεις.. Θα φορεσεις το πιο δροσερο σου χαμόγελο.. Θα κοιταξεις τον ηλιο καταματα και θα χαμογελασεις και στα 4 σημεια του ορίζοντα.. ΖΗΣΕ το πιο ανέμελο σου καλοκαίρι...!! Φιλιά μου....Σου χαμογελάω..:)

ΜΑΚΑΡΙ:Φέτος θα πάμε εκεί όπου παραθερίζουν τα όνειρα μας...

Σάββατο 25 Μαΐου 2013

..κι ομως φοβαμαι...!!


Πέρασε καιρός απο τοτε που εχω να γραψω...Να γραψω κατι δικο μου κι οχι απλα να αντιγραψω κατι ομορφο..κατι ξεχωριστο..Μαλλον απουσιαζα γιατι δεν ειχα κατι συνταρακτικο να προσθεσω στο ηλεκτρονικο μου ημερολογιο..!! Ψεμματα λεω...Απουσιαζα γιατι ημουν πολυ απασχολημενη με το να κανω ονειρα για τη ζωη μου..για το μελλον μου..αλλα και επειδη περνουσα και περναω καλα... Και ηρθε η στιγμη που τα ονειρα παιρνουν σαρκα και οστα..Αυτο ευχομουν για μενα..αυτο ευχομουν για τους ανθρωπους που αγαπαω..ΟΛΑ ΝΑ ΠΑΝΕ ΚΑΛΑ..!!!! Κι ομως...ΦΟΒΑΜΑΙ...φοβαμαι τη νεα αρχη...φοβαμαι οταν ακουω "Καλη τυχη στη νεα σου ζωη"..Ποσο περιεργο ειναι αληθεια να Ζω το σημερα με ολη του την ενταση..την καθε μερα σα να ειναι η τελευταια και να με τρομαζει το αυριο...? Κι ερχεται εκεινη η εκνευριστική φωνουλα και ψιθυριζει στο κεφαλακι μου... -Ψιτ...Κοπελια...Καλα κάνεις και φοβάσαι το αύριο, μέχρι "χθες" ήσουν μόνο εσυ και τα βλασταρια σου κι επειδη αυτη ειναι μια ανιδιοτελής αγαπη δεν ειχες κατι να φοβασαι.. Οταν εισαι μονο εσυ το αυριο κατανταει ρουτινα.. Ξυπνας, στολιζεσαι, γραφειο, σπιτι, μαγειρεμα, φροντιστηρια...και φτου κι απο την αρχη..Το "αυριανο" αυριο ομως ειναι για "2"..οποτε δικαιως σε εχει πιασει αυτη η τρελή αισθηση..Φτανει ομως..σταματα να αγχωνεσαι για το ποσο θα κρατησει..κι αν δεν αντεξει..κι αν δεν αντεξω..Κι αν πνιγω...? ΣΚΕΨΟΥ ΜΟΝΟ ποσο πολυ τον ΑΓΑΠΑΣ και προχωρα.. Σιγη.................................................... Η φωνουλα με λυπηθηκε... Βραδυ Παρασκευης 24 Μαίου 2013...βεραντα, δροσερο αερακι, ποτηρι γεματο με κοκκινο κρασι, απο το κινητο ακουγεται χαμηλα η Αντζυ Σαμιου και η "Διδυμη ψυχη της".. και μια αισιοδοξη σκεψη ερχεται και καθεται στο κεφαλακι μου... Θα πραξω με την καρδια..Δε γινεται να ξερω το τελος της ιστοριας αλλα ακομα κι αν μπορουσα να το μαθω δεν θα επελεγα να το μαθω..!!!! Φυσαει αερας αισιοδοξιας...Ξεντυνομαι να αγγιξει ολα τα κυταρα της υπαρξης μου... Φιλιά μου ταλαιπωρε εαυτε μου... Σ'αγαπαω και σου υποσχομαι οτι ολα θα πανε καλα...!!!

Τρίτη 22 Ιανουαρίου 2013

A Time For Us


Υπάρχει πάντα ένα αύριο και η ζωή μας δίνει κι άλλες ευκαιρίες για να κάνουμε τα πράγματα όπως πρέπει, αλλά σε περίπτωση που κάνω λάθος και μας μένει μόνο το σήμερα, θά ήθελα να σου πω πόσο σ' αγαπώ κι ότι ποτέ δεν θα σε ξεχάσω.....
-Gabriel Garcia Marquez-

Κυριακή 6 Ιανουαρίου 2013

Που βασιζεις την ευτυχια..που αληθεια....?


Ο δρόμος προς την ευτυχία δεν είναι ευθύς. Υπάρχουν καμπύλες που ονομάζονται ΛΑΘΗ, φανάρια που λέγονται ΦΙΛΟΙ, φώτα που ονομάζονται ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑ, και όλα γίνονται, αν έχεις: ένα ανταλλακτικό που ονομάζεται ΑΠΟΦΑΣΗ, μια ισχυρή μηχανή που ονομάζεται ΑΓΑΠΗ, μια καλή ασφάλιση που ονομάζεται ΠΙΣΤΗ, άφθονο καύσιμο που ονομάζεται ΥΠΟΜΟΝΗ, αλλά πάνω απ 'όλα έναν έμπειρο οδηγό που ονομάζεται ΘΕΟΣ....