BLOGGER TEMPLATES - TWITTER BACKGROUNDS

..ΚΙ ΟΜΩΣ ΕΙΜΑΙ ΑΚΟΜΑ ΕΔΩ...

...αν δεις την ψυχη μου να τρεχει με ματωμενα γονατα κοντα σου, μην τρομαξεις...
Δεν ειναι τιποτα καλε.Απο το παιχνιδι ειναι....
Ολα τ'απογευματα της ζησης μου τα περασα παιζοντας κυνηγητο με τα ονειρα μου...

Αλκυονη Παπαδακη

Κυριακή 26 Σεπτεμβρίου 2010

...Λεμο μωρε λεμοοοοονακι μυρωδατο.....

...ηρθε η θειτσα μου απο το χωριο κι αναμεσα στα τοοοοοοοοσα καλουδια που ειχε στις αποσκευες της ξεφορτωσε και δυο τελαρα με λεμονια... Τοσα πολλα λεμονια που αφου μοιρασα στη γειτονια, στην κουμπαρα, στον ταχυδρομο,στο φουρναρη και στο χασαπη...παλι περισεψαν....Δεν ειχα χωρο να τα αποθηκευσω βρε αδερφε... στριμωξα στο ψυγειο, τα εκανα χυμο και τον εριξα σε παγοκυστες, εκανα λεμοναδα αλλα.... και παλι εμειναν πολλα...Τοτε ξυπνησε η Βεφα μεσα μου... κι αρχισα να δημιουργω...Ιδου το αποτελεσμα...
Κοπιαστε να σας φιλεψουμε ωραιοτατο μυρωδατο κεικ λεμονι... κι αν σας αρεσε μην σκατε.. απο λεμονια αλλο τιποτα.... αν παλι θελετε να τα δοκιμασετε...Ιδου...

Υλικά
1 κούπα γιαούρτι
1/2 κούπα χυμός λεμονιού
6 κουταλιές καλαμποκέλαιο
2 αυγά
1 1/2 κούπα ζάχαρη
3 κούπες αλεύρι
4 κουταλάκια baking powder
1/2 κουταλάκι αλάτι
ξύσμα από ένα λεμόνι

(για το γλάσο)
1 κούπα ζάχαρη άχνη
1/2 κούπα χυμός λεμονιού

Εκτέλεση
1.Σε ένα μπολ ανακατεύουμε τα στερεά υλικά,σε ένα άλλο τα υγρά και τα ενώνουμε με ένα κουτάλι.
2.Βουτυρώνουμε μια φόρμα ή φορμάκια και βάζουμε εκεί το μίγμα.
3.Ψήνουμε σε προθερμασμένο φούρνο στους 180 βαθμούς για 20'-30' (ή μέχρι να βγαίνει η οδοντογλυφίδα μας καθαρή).
4.Βάζουμε σε ένα κατσαρολάκι τη ζάχαρη άχνη και το χυμό λεμονιού και βράζουμε σε σιγανή φωτιά μέχρι να λιώσει η ζάχαρη και να γίνει ένα ομοιογενές υγρό.
5.Περιχύνουμε το κέικ με το γλάσο και...........καταβροχθίζουμε!!

Επιφυλασσομαι να ερθω με λεμονοπιτα.... κατα πως φαινεται...λεμονια θα εχουμε μεχρι τα Χριστουγεννα...
Γλυκες ευχες για μια ηρεμη εβδομαδα σας αφηνω....

Πέμπτη 23 Σεπτεμβρίου 2010

Απαλευτος εαυτος..



..Φευγω...
Ποσες φορες το ειπα αλλα εμεινα εκει...
Ποσες φορες δεν μαζεψα τα κομματια της εναπομεινασας ηθικης, τα στριμωξα στα απατητα σοκακια του μυαλου μου για να μπορεσω να πεισω τον απαλευτο εαυτο μου οτι "εδω θελω και εδω πρεπει να ειμαι..."
Αυτος φταιει για ολα... ο απαλευτος εαυτος μας...
Υπάρχουν πρέπει μπροστά στα θέλω...?Υπάρχουν θέλω μπροστά στα πρέπει...?....
...απαντηση δεν παιρνω και καταληγω να αναβω ξανα τσιγαρο και να ακουω και να ξανακουω αυτο το τραγουδι...
"Αχ στεναγμε μου"..... "αχ...."
...για καποιο λογο ολα συμβαινουν....ειθε να τον μαθω πριν ασπρισουν τα μαλλια μου..

....Αχ....

....στη συνείδηση μου αγκάθι στην καρδιά φτερά...



Μ' αγγίζεις δυο λεπτά και νιώθω πως υπάρχω
"πού πάμε" μη μου πεις ούτε τι τέλος θα 'χω...

Τετάρτη 15 Σεπτεμβρίου 2010

Γεια σου....


Γειά σου…. Τι πληθωρικη λεξη αληθεια…
και τι δε χωραει μεσα της….
Γεια σου..σου χαμογελαω και σε καλως οριζω στη ζωη μου…
Γεια σου… σαν απλος χαιρετισμος…
Γεια σου..σαν Αντιο…
Κι αυτό το τελευταιο είναι και το πιο οδυνηρο….
Πιστευεις, κανεις ονειρα, λες « κοιτα να δεις μια ωραια μερα που ξημέρωσε»..ο ηλιος σου φαινεται πιο φωτεινος, οι ανθρωποι γυρω σου πιο ομορφοι κι εσυ νιωθεις τοσο μα τοσο γεματος που θες να βγεις και να φωναξεις… «ΑΓΑΠΑΩ ΟΛΟ ΤΟΝ ΚΟΣΜΟ» .. Μη βιαζεσαι…. Μη…
Είναι τοσο μα τοσο νωρις…για ονειρα…
Φθινοπωριασε…πεφτουν τα φυλλα και μαζι και τα φτερα σου… και στο ειπα…να πεις οτι δεν στο ειπα.... Μη βιαζεσαι…
Τωρα πρεπει να παρεις αποφασεις..και τις παιρνεις…
Με καποιους ανθρωπους δε μπορεις να σταθεις σε καμμια γωνια του δρομου γιατι απλως βαδιζετε σε διαφορετικους δρομους…μπορεις όμως να συναντηθεις να πεις «Γεια σου….χαιρομαι που σε βλεπω να χαμογελας» και να συνεχισεις να περπατας… γιατι θα πρεπει να σου φτανει που τους γνωρισες, που τους ειδες να γελανε, που στην καθαρη ματια τους ειδες ολες τις αληθειες τους… Ω, ναι…δεν είναι λιγα όλα αυτα αν σκεφτεις ότι ζουμε στην εποχη της μοναχικοτητας… Κυκλος ανοιξε..κυκλος εκλεισε αρκει να εισαι μαγκας και να μπορεις να το αντιληφθεις νωρις…
Απλως προχωρα…άλλη μερα …. άλλη τυχη…αλλα «Γεια σου» θα πεις...

Κυριακή 5 Σεπτεμβρίου 2010

..ΠΑΛΙ?




ΝΑΙ, παλι.... Συμβαίνουν κι αυτά..

Δεν ξέρω πως έγινε αλλά έγινε..

Χάθηκαν φτερά ελαφρώς μεταχειρισμένα, και ολίγον σπασμένα στις άκρες τους…. όποιος τα βρει παρακαλείται να τα επιστρέψει, αφού πρώτα τα επισκευάσει, ώστε να δίνουν την δυνατότητα στον κάτοχό τους να τα ανοίξει και να ξανα - πετάξει….

Αμοιβή…χμμμ…κουβεντιάζεται…



Σ' ευχαριστώ...Σ΄ευχαριστώ...Σ' ευχαριστώ.....

ΥΠΑΡΧΩ....

Αγαπάω, άρα υπάρχω..
Ερωτεύομαι, άρα υπάρχω..
Αγαπάω, άρα υπάρχω..
Αγωνίζομαι, άρα υπάρχω..
Ονειρεύομαι, άρα υπάρχω..
Αντιστέκομαι, άρα υπάρχω..
Συγχωρώ, άρα υπάρχω..
Αρνούμαι, άρα υπάρχω..
Σκέφτομαι, άρα υπάρχω..
Ελπίζω, άρα υπάρχω..
Προχωρώ, άρα υπάρχω..

Πέμπτη 2 Σεπτεμβρίου 2010

...το πιο γλυκο μου λαθος.....

.....Να απαγορευθεί αυτό το τραγούδι...ξύνει πληγες.....


Μόνη στης ζωής την άκρη άλλη μια φορά
Έμειναν τα όνειρα μισά
Στέγνωσε ξανά το δάκρυ μέσα στην ψυχή
κι έγινε αλμύρα στην πληγή.

Θέλω να σου πω αντίο, όμως δεν μπορώ
μένω μεσ' στο λάθος μου να ζω
ό,τι μου ζήτησες δίνω κι ένα σου ζητώ
να 'ρχεσαι κι εγώ να ξαναζώ.

Σ' ανταμώνω στα κρυφά
εκεί στα σκοτεινά, γεννιέμαι στα φιλιά
Σε αγγίζω μιά φορά, εκεί στο πουθενά
και χάνομαι μετά.

Να ξέρεις, όλη τη ζωή μου δίνω, σώμα και ψυχή
φτάνει πάλι να 'μαστε μαζί
Σε θέλω, δε με νοιάζει που πηγαίνω
ούτε που θα βγει
Είσαι εσύ το τέλος μου κι αρχή.

Μόνη στης ζωής την άκρη
ψάχνω στο ποτό
Ένα παραμύθι να πιαστώ
κι ένα τηλεφώνημά σου, έτσι ξαφνικά
μ' έσωσε ακόμα μια φορά.

Τετάρτη 1 Σεπτεμβρίου 2010

...Της περικοπης....


....παλι εδω....με ευχες..ευχες ...ευχες για ΚΑΛΟ ΜΗΝΑ...!!!!!!!!!!!
Το θυμαστε εκεινο το υπεροχο τραγουδι απο εκεινη την καταπληκτικη σειρα του MEGA που αρκετους απο εμας καθηλωσε στους καναπεδες?
Ακομα κι αν δεν το θυμαστε... γι αυτο ειμαι εγω εδω....

..τελικα τι ειναι αυτο που ενωνει εμας τους Ελληνες...?
Εγω νομιζω οτι το βρηκα...
Περναμε ολοι μας μεσα απο τους ιδιους δρομους..Ξαναβρισκομαστε γιατι με τον ενα ή τον αλλο τροπο βιωνουμε παρομοιες καταστασεις.. ερωτες,χαρες, λυπες, συγκινηση, πονο, εγκαταλειψη, παραδοχη, απορριψη, δυναμη...ΔΥΝΑΜΗ επαναλαμβανω..κι αυτη η δυναμη -που Κυριος ξερει απο που αντλειται- μας κανει να μπορουμε να χαμογελαμε...Της περικοπης παντου..της αυξησης παντου..Μεχρι και το τσιγαρο κομμενο... Οπως λεει και ο Ν. "Εδώ ο κόσμος καίγετε, κι αυτούς τους ενοχλεί ο καπνός των τσιγάρων.Ας σβήσουν πρώτα αυτοί τις φωτιές στη κοινωνία μας και μετά αν περισσέψει νερό σβήνουμε κι εμείς το τσιγάρο".... Θελουν να μας τα παρουν ολα... Ε, ας τα παρουν... Σιγουρα ομως κανεις δε μπορει να μας κλεψει το χαμογελο...Χαμογελατε πλατια για πολλους λογους αλλα κυριως γιατι κανει καποιους να ανησυχουν....
Αντε λοιπον.... Καλο μας Μηνα...και καλα μας κουραγια γιατι θα τα χρειαστουμε, ειδικα εμεις οι θεριακληδες που θα γινουμε "καρυατιδες" για να απολαυσουμε το τσιγαρακι μας....