....στη συνείδηση μου αγκάθι στην καρδιά φτερά...
Μ' αγγίζεις δυο λεπτά και νιώθω πως υπάρχω
"πού πάμε" μη μου πεις ούτε τι τέλος θα 'χω...
Και τελικά;
Πριν από 1 εβδομάδα
Η ΑΛΗΘΕΙΑ ΜΟΥ ΑΔΕΙΟ ΠΙΑΤΟ.. ΚΑΙ ΠΗΔΑΩ ΣΤΟΝ ΑΕΡΑ... ΣΤΗΣ ΨΥΧΗΣ ΤΟ ΠΑΡΑΚΑΤΩ, ΣΤΟΥ ΜΥΑΛΟΥ ΤΟ ΠΑΡΑΠΕΡΑ....
...αν δεις την ψυχη μου να τρεχει με ματωμενα γονατα κοντα σου, μην τρομαξεις...
Δεν ειναι τιποτα καλε.Απο το παιχνιδι ειναι....
Ολα τ'απογευματα της ζησης μου τα περασα παιζοντας κυνηγητο με τα ονειρα μου...Αλκυονη Παπαδακη
....στη συνείδηση μου αγκάθι στην καρδιά φτερά...
Μ' αγγίζεις δυο λεπτά και νιώθω πως υπάρχω
"πού πάμε" μη μου πεις ούτε τι τέλος θα 'χω...
Αναρτήθηκε από Kατερινιώ Αυτουνάκη στις 11:19 μ.μ.
Ετικέτες Atom
0 Αγγιγματα:
Δημοσίευση σχολίου