....στη συνείδηση μου αγκάθι στην καρδιά φτερά...
Μ' αγγίζεις δυο λεπτά και νιώθω πως υπάρχω
"πού πάμε" μη μου πεις ούτε τι τέλος θα 'χω...
Πέμπτη 23 Σεπτεμβρίου 2010
....Αχ....
Αναρτήθηκε από Kατερινιώ Αυτουνάκη στις 11:19 μ.μ.
Ετικέτες Atom
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
0 Αγγιγματα:
Δημοσίευση σχολίου