Γεια σου....

Γειά σου…. Τι πληθωρικη λεξη αληθεια…
και τι δε χωραει μεσα της….
Γεια σου..σου χαμογελαω και σε καλως οριζω στη ζωη μου…
Γεια σου… σαν απλος χαιρετισμος…
Γεια σου..σαν Αντιο…
Κι αυτό το τελευταιο είναι και το πιο οδυνηρο….
Πιστευεις, κανεις ονειρα, λες « κοιτα να δεις μια ωραια μερα που ξημέρωσε»..ο ηλιος σου φαινεται πιο φωτεινος, οι ανθρωποι γυρω σου πιο ομορφοι κι εσυ νιωθεις τοσο μα τοσο γεματος που θες να βγεις και να φωναξεις… «ΑΓΑΠΑΩ ΟΛΟ ΤΟΝ ΚΟΣΜΟ» .. Μη βιαζεσαι…. Μη…
Είναι τοσο μα τοσο νωρις…για ονειρα…
Φθινοπωριασε…πεφτουν τα φυλλα και μαζι και τα φτερα σου… και στο ειπα…να πεις οτι δεν στο ειπα.... Μη βιαζεσαι…
Τωρα πρεπει να παρεις αποφασεις..και τις παιρνεις…
Με καποιους ανθρωπους δε μπορεις να σταθεις σε καμμια γωνια του δρομου γιατι απλως βαδιζετε σε διαφορετικους δρομους…μπορεις όμως να συναντηθεις να πεις «Γεια σου….χαιρομαι που σε βλεπω να χαμογελας» και να συνεχισεις να περπατας… γιατι θα πρεπει να σου φτανει που τους γνωρισες, που τους ειδες να γελανε, που στην καθαρη ματια τους ειδες ολες τις αληθειες τους… Ω, ναι…δεν είναι λιγα όλα αυτα αν σκεφτεις ότι ζουμε στην εποχη της μοναχικοτητας… Κυκλος ανοιξε..κυκλος εκλεισε αρκει να εισαι μαγκας και να μπορεις να το αντιληφθεις νωρις…
Απλως προχωρα…άλλη μερα …. άλλη τυχη…αλλα «Γεια σου» θα πεις...