Απαλευτος εαυτος..

..Φευγω...
Ποσες φορες το ειπα αλλα εμεινα εκει...
Ποσες φορες δεν μαζεψα τα κομματια της εναπομεινασας ηθικης, τα στριμωξα στα απατητα σοκακια του μυαλου μου για να μπορεσω να πεισω τον απαλευτο εαυτο μου οτι "εδω θελω και εδω πρεπει να ειμαι..."
Αυτος φταιει για ολα... ο απαλευτος εαυτος μας...
Υπάρχουν πρέπει μπροστά στα θέλω...?Υπάρχουν θέλω μπροστά στα πρέπει...?....
...απαντηση δεν παιρνω και καταληγω να αναβω ξανα τσιγαρο και να ακουω και να ξανακουω αυτο το τραγουδι...
"Αχ στεναγμε μου"..... "αχ...."
...για καποιο λογο ολα συμβαινουν....ειθε να τον μαθω πριν ασπρισουν τα μαλλια μου..