Εμεις για αλλου κινησαμε.....

..κι αλλου η ζωη μας παει...
Θυμαμαι οτι αρκετες φορες το σιγομουρμουριζα αλλα ποτε δεν εδωσα σημασια στους στιχους.. απο αυτα τα ταγουδια που εχουν να πουν αλλα οταν εισαι νεος και νομιζεις οτι η ζωη σου ανηκει..οταν ολα γυρω σου μοιαζουν σαν παρατεταμενος Μαης δεν εχεις χρονο να σταθεις στους στιχους...Μια φιλη μου λεει οτι ο Καλογιαννης ερμηνευει ενα τραγουδι που με μοναδικο τροπο μας "δειχνει" την αβεβαιοτητα που συνανταει ο καθενας μας -εστω και για μια και μοναδικη φορα- για το αν πραγματικά "κάνουμε" αυτό που "θέλουμε" στην ΖΩΗ...
....κι αυτη συνεχιζεται...κι αλλαζει πορεια... σε παει πολυ μακρυα απο τον αρχικο σου προορισμο και τοτε αρχιζουν τα δυσκολα.."Κοιτας" με δεος, φοβο και γουρλωμενα ματια τους καινουριους δρομους που ανοιγονται μπροστα σου και καλεισαι να διαλεξεις ποιον θα περπατησεις...Τη σιγουρη και ασφαλη αλλα πολλες φορες αχαρη διαδρομη, χωρις αρωματα, χωρις χρωματα, χωρις μαγεια ή την αλλη...τη δυσκολη, την αγνωστη που σε μαγνητιζει και κρυβει εκπληξεις αλλα δεν ξερεις αν ειναι ευχαριστες ή δυσαρεστες...

...δεν ξερω τι θα κανω τελικα..Σιγουρα ομως θα αφηνω το παραθυρο μου ανοιχτο....